BTD-gen
(OMIM#253260)
- De ziekte
Biotinidase-deficiëntie is een erfelijke stofwisselingsziekte van biotine (vitamine B7), die het vermogen van het lichaam om biotine te recyclen schaadt. Biotinidasedeficiëntie wordt veroorzaakt door mutaties in het BTD-gen en wordt overgeërfd in een autosomaal recessief patroon – een mutatie moet aanwezig zijn in de kopieën die zowel van de moeder als van de vader zijn geërfd – om de ziekte te manifesteren. In de situatie van een verminderde biotinidase-activiteit ontwikkelen individuen functionele biotinedeficiëntie en de klinische symptomen ervan, waaronder alopecia, toevallen en huiduitslag. Indien onbehandeld, kan algehele vertraging en doofheid het gevolg zijn. Merk op dat in sommige gevallen de biotinidase-activiteit een beetje in het lagere bereik kan liggen, maar met slechts één mutatie (heterozygote status) of 2 kopieën van de D444H-variant, waarbij een behandeling niet nodig is.
- De symptomen
Pasgeborenen met biotinidasedeficiëntie zijn asymptomatisch bij de geboorte. Het begin van de symptomen kan op elk moment verschijnen vanaf de leeftijd van 1 maand tot enkele jaren. Het ontbreken van vroege tekenen of symptomen sluit de diagnose niet uit.
De meest voorkomende vroege symptomen zijn onder meer verschillende soorten aanvallen (myoclonische, grand mal, focale of infantiele spasmen) en hypotonie. Bijkomende vroege symptomen zijn ademhalingsproblemen (hyperventilatie, stridor, apneu), huiduitslag en alopecia.
Latere symptomen, indien niet behandeld, zijn onder meer ontwikkelingsachterstand, spraakproblemen, ataxie, problemen met het gezichtsvermogen en gehoorverlies.
Minder frequente bevindingen zijn onder meer voedingsproblemen, braken/diarree, schimmelinfecties, hepatomegalie en splenomegalie.
Er is een variabele expressie van deze symptomen, waarschijnlijk gerelateerd aan de inname van biotine via de voeding en de mate van resterende biotinidase-enzymactiviteit. Personen met gedeeltelijke biotinidasedeficiëntie hebben een mildere vorm van de ziekte en kunnen alleen symptomen ontwikkelen als ze gestrest zijn, zoals tijdens infectie of puberteit.
- Te ondernemen maatregelen in geval van een vroege diagnose
- Zuigelingen met een positieve genetische test (met 2 of meer mutaties of die homozygoot zijn voor een enkele mutatie behalve D444H) moeten ONMIDDELLIJK beginnen met een behandeling met biotine (10 mg capsule verdund/dag) om complicaties te voorkomen.
- Zuigelingen met een positieve genetische test moeten bevestigende biochemische tests ondergaan in serum/plasma. (Ernstige biotinidasedeficiëntie: <10% gemiddelde normale serumbiotinidase-activiteit. Gedeeltelijke biotinidasedeficiëntie: 10-30% van de gemiddelde normale serumbiotinidase-activiteit.)
- Alle personen met ernstige biotinidasedeficiëntie moeten worden behandeld met biotine. Omdat er geen toxiciteit voor biotine bekend is, worden meestal ook kinderen met een partieel tekort behandeld. Naleving van een dagelijks medicatieregime is essentieel voor het welzijn van het kind. Merk op dat het erop lijkt dat alleen patiënten met minder dan 15% van de biotinidase-activiteit symptomatisch zullen zijn op elk moment zonder behandeling.
- De behandeling van biotinidasedeficiëntie is levenslang. De prognose is uitstekend, vooral voor degenen die werden behandeld voordat de symptomen optraden
- Er zijn geen dieetbeperkingen nodig. Het wordt niet aanbevolen om het biotinegehalte te doseren.
- Erfelijkheidsadvies wordt sterk aanbevolen voor gezinsplanning en evaluatie van risicovolle familieleden, zoals broers en zussen.
- Meer informatie
- Biblio :
- Küry S, Ramaekers V, Bézieau S, Wolf B. Klinische gebruiksgenkaart voor: Biotinidase deficiëntie-update 2015. Eur J Hum Genet. 2016; 24(7):. doi:10.1038/ejhg.2015.246. PMID: 26577040.
- Wiltink RC, Kruijshaar ME, van Minkelen R, et al. Neonatale screening op ernstige biotinidasedeficiëntie in Nederland: gevolgen en overwegingen. Eur J Hum Genet. 2016; 24(10):1424-1429. doi:10.1038/ejhg.2016.65. PMID: 27329734.
- https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK1322/